суббота, 26 мая 2012 г.

Մի բռնաբարեք իմ ուղեղն....

             Խնդրում եմ Ձեզ, մի բռնաբարեք իմ ուղեղն Ձեր հայրենասիրությամբ ու մարդասիրությամբ...
            Կարծես թե բոլորը ոչ ազգանպաստ գործնեություն են ծավալում ու էս երկրի մասին մտածում են միայն <<ընտրյալները>>, որոնք ցույցեր են կազմակերպում,ֆլեյշ-մոբեր են ձեռնարկում,ազգի իրավագիտակցության բարձրացման համար տարբեր ծրագրեր են իրագործում,մենակ թե կարողանան մի կլորիկ գումար կորզեն միջազգային գրանտներից:Բայց չեն կարողանում հարգել միմիյանց կամ առանց վարձատվության որևէ ազգանպաստ գործ իրագործել:Իրանք հարիֆ չեն:
             Որոշների մոտ պետության էնքան վատ լինելու մասին խոսել արդեն իրենց ամենօրյա խոսակցության երկորդ,եթե ոչ առաջին բառնա դարձել:Չկա մեկը,որ կարողանա խոստավանել,թե իր երկիրը ինչքան լավնա:Իրենց խնդիրնա դրանում չի կայանում, պատվերն էլ այդպես չի լինում:Հարգելիներս, իսկ ինչն է վատ:
             Ձեր կարծիքով Թուրքիան ու Ադրբեջանը մարդու իրավունքների պաշտպանության հարցում ավելի դրական արդյունքների է հասել քան Հայաստանը:Սխալվում եք տուպոյներ:
            

понедельник, 21 мая 2012 г.

Ռոմանտիկան մեռելա,էլ ռոմանտիկ լինելն մոդա չի...

      Ռոմանտիկան մեռելա,էլ ռոմանտիկ լինելն մոդա չի....Գրեթե ամեն օր լսում եմ իմ ականջի համար տախտկալի այս  բառերն,,,իսկ տեսնես ինչ են ի նկատի ունենում ռոմատիկա բառն արտաբերելիս,միթե մենք չենք սիրում մեր<< բարին կամեցողին>>,միթե բարձրաձայն ասել,որ սիրում ես արդեն իրականության չի համապատասխանում.կարևորն տականք լինելնա ու ամեն ինչ աղավաղելնա երևի: Չե,ես ռոմանտիկ չեմ,բայց սիրում եմ այն ինչ բոլորն են սիրում,մեկել Օշոյին /հնդիկ փիլիսոփա էակա/ ու իրեն :
      Զզվելի ենք մենք`անաստվածներս,խի եկեղեցի չեք գնում կարևորն` մոմ չեք գնում,մոմն փողա,այլ ոչ թե էն  ինչ կարծում եք....

пятница, 18 мая 2012 г.

Պարզապես եղիր,եղիր ինչպիսին կաս...ես քեզ ուղակի խնդրում եմ`եղիր,իմ քնքուշ հրեշտակ...

      Գիտես,այսօր քեզ տեսնելով`հասկացաթե   ինչքան դժվարա քո թախծոտ հայացքին ու աչքերին նայելով հասկանալ, որ այս փոքրիկ երկնքում գոյություն չունի որևէ երկանային նրբագեղ հրեշտակ,որը ի վիճակի լիներ իմ լույսի սպասող հոգուն ժպիտ պարգևեր:     Պարզապես եղիր,եղիր ինչպիսին կաս,եղիր,բայց ինձնից հեռու....էթա ինձ ուրախություն պատճառում...Ես քեզ ուղակի խնդրում եմ`եղիր,իմ քնքուշ հրեշտակ...


среда, 16 мая 2012 г.

Հայաստանը սովորական անասունների ագարակ է ... գրող, թարգմանիչ Սամվել Մկրտչյան.

Կարծում եմ մտավորական լինելն մեծ երջանկություն է,որովհետև դու շրջապատից ու հասարակությունից առաձնանում ես քո ինքնատիպ մտածողությամբ ու հայացքներով,ինչպես նաև հայրենասիրությամբ և մարդասիրությամբ,որը ի վերուստ չի տրված մեզ`հասարակ մահկանացուներիս.բայց իրականում մտավորական  կոչվելուն ենթակա են ոչ-թե ամեն մի թափթփուկ ու տականք,այլ իր հարազատ ժողովուրդի կամ մարդկության համար որևէ ազգանպաստ գործ կատարած աստվածային անձնավորություններ.
    «....ես  գիտեի, որ սա անբարոյական, կործանված երկիր է եւ այդ նույն ճանապարհով էլ գնում է,- ԱԺ ընտրությունների վերաբերյալ  հարցազրույցում ասում է գրող, թարգմանիչ Սամվել Մկրտչյանն:
    Հարգելիս էս երկիրը իմ երկիրնա ու ինձ համար ուղղակի զզվելիա է քեզ նման մտավորականինն լսելը :Էս երկիրն մեղավոր չի,որ դու նրան անբարոյական ես անվանում,մեղավորն էն հանդուրժող հասարկություննա,որը քեզ թույլա տվել տենց բառեր ասել իմ ու բոլորիս,բայց ոչ-թե քո երկրի մասին:
       << Հայաստանը սովորական անասունների ագարակ է դարձել>>
    Կոռեկտության ու բարոյականության համընդհանուր չափանիշները պահպանելով`ես ինչ մտածում եմ չեմ գրի,որովհետև այս գրությունը կարող են կարդալ նաև կանայք

суббота, 12 мая 2012 г.

Ինձ մոտ այն տպավորությունն է, որ մարդիկ հիմա ապրում են՝ չզգալով այն, շուրջը ոչինչ չտեսնելով, ասես...

Ինձ մոտ այն տպավորությունն է, որ մարդիկ հիմա ապրում են՝ չզգալով այն, շուրջը ոչինչ չտեսնելով, ասես... ասես նրանց զգացմունքները բթացել են, ես ճիշտ չե՞մ: Բայց իմ տպավորությունն այդ է:
Մարդիկ չեն զգում իրենց շրջապատող աշխարհը, նրանք լսում և կրկնում են խոսքերը, բայց նույնիսկ չեն ջանում պատկերացնել այն, թե ինչ են այդ բառերը նշանակում, և եզրահանգումներ չեն անում: Մարդիկ հիմա ապրում են, իհարկե, ընկալելով շրջապատող աշխարհը, բայց ընկալելով այն մակերեսորեն, ասես ոչ ոք ոչ մի բանի մասին չի խորհրդածում, կարծես բանականությունը վտարված է մարդկանց շրջապատող միջավայրից, ուր նրանք կորսված են: Մտածելը մարդու համար արդեն ծանր գործ է դարձել…


                                                                                                                         ԽՈՐԽԵ ԼՈՒԻՍ ԲՈՐԽԵՍ